Afgelopen vrijdag 4 december vond de opvolgavond van De Hemel Van… plaats. Deelnemers aan die praktische cursus konden kijken door- en ervaring opdoen met telescopen van de sterrenwacht. Andries was druk met uitleg binnen en buiten op de stoep met de dobsons en spontaan-aan-komen-waaien Maurits ging in de weer met de aanwezigen rond de LX200 in de Kijkerruimte. Daar was M 31, het Andromeda stelsel, net bekeken en was men in afwachting van nieuwe objecten om te bekijken
Maurits moest na drie telescooploze maanden even ‘warmdraaien’ maar onder een hemel met slechte transparantie en eigenlijk voortdurend geplaagd door hoge bewolking en veel vocht kwamen de objecten weer boven. Na een blik op wazig maar onmiskenbaar blauw-groen gekleurd Uranus werd de kijker gericht op de open clusters die prima door de sluier heen bleken te prikken:
- M 103, een bekend, compact open cluster in Cassiopeia;
- NGC 7662 de “Blue Snowball”, een planetaire nevel in Andromeda, liet zich toch ook makkelijk zien. Die staat dan ook op diverse bright planetary nebula-lijstjes die rondzwerven op het web. Zichtbaar als flink heldere pluis, van de ovale vorm was weinig te zien en de verdonkering in het midden of centrale ster konden we met dit weer helemaal wel vergeten…;
- NGC 457 het ET Cluster of ook wel Owl Cluster ook in Cassiopeia is één van Maurits’ favoriete open clusters. Favoriet, omdat dit cluster ergens op lijkt waar open clusters niet altijd uitblinken in variatie. De van de film uit de jaren 80 bekende alien ET werd gezien, maar de oudere aanwezigen vonden de Uil herkenbaarder. Maar pas nadat die als plaatje op Google Images werden gezien;
- Daarna was NGC 7789 “Caroline’s Rose” aan de beurt. Deze ziet er een beetje uit als opengevouwen roos, van bovenaf gezien. Zie ook de foto van de roos bij dit artikel. Maar de roos-vorm was slecht herkenbaar ‘dankzij’ de lichtvervuiling en atmosferische omstandigheden. De strengen van heldere sterren met op de achtergrond een zee aan zwakkere sterren sprak tot de verbeelding. Viel in de smaak!;
- M 35 in Tweelingen passeerde de revue (Maurits noemde die per abuis een Voermannetje…oeps…);
- Afsluitend M 45, de Pleiaden of ook wel de Zeven Zusters (wat vreemd is want je ziet er maar 6 met het blote oog…) en om heldere ster Merope een blauwe gloed van de reflectienevel NGC 1435 de “Merope Nevel”. Goed te zien maar natuurlijk lang niet zo uitgebreid als op de foto’s van de Pleiaden.
Orion werd verzocht maar door Maurits geweigerd omdat die te laag stond. De Orion Nevel moet de eerste keer BAM! zijn, was de reden. Dat werd volledig begrepen, gelukkig.
Uiteindelijk keken zo’n 30 mensen door de grote telescoop in gezelschap van ook enkele tientallen buiten bij de dobson telescopen van de sterrenwacht.
